Stwardnienie zanikowe boczne (ALS, SLA)
SLA rozpoczyna się zwykle pomiędzy 40. a 60. rokiem życia, a wśród początkowych objawów można zaobserwować niewielkie osłabienie siły mięśniowej wraz z towarzyszącym drżeniem. Problemy te mają charakter asymetryczny i dotyczą głównie kończyn górnych, utrudniając chwytanie i trzymanie przedmiotów. W miarę postępu choroby dochodzi do trwałego niedowładu kończyn, który stopniowo rozprzestrzenia się na pozostałe części ciała. Inne objawy to uczucie zmęczenia, bolesne skurcze mięśni, fascykulacje (niekontrolowane skurcze włókien mięśniowych) oraz wrażenie „robaków pod skórą”.
Rodzaje
Stwardnienie zanikowe boczne (ALS, SLA) można podzielić na dwie główne kategorie:
Objawy
Objawy stwardnienia zanikowego bocznego mogą początkowo być subtelne i niespecyficzne. Pierwsze objawy często obejmują:
- Osłabienie mięśni i ich zanik, zwłaszcza w kończynach górnych i dolnych.
- Trudności w mówieniu (dyzartria) i połykaniu (dysfagia).
- Skurcze mięśni i drżenia (fasciculations)
- Spastyczność mięśni (napięcie mięśniowe).
- Problemy z oddychaniem w miarę postępu choroby
Podział kliniczny
Objawy stwardnienia zanikowego bocznego mogą początkowo być subtelne i niespecyficzne. Pierwsze objawy często obejmują:
Przyczyny
Przyczyny ALS nie są do końca znane, ale uważa się, że mogą być związane zarówno z czynnikami genetycznymi, jak i środowiskowymi. Około 5-10% przypadków ALS ma charakter rodzinny i jest dziedziczona, podczas gdy większość przypadków jest sporadyczna, bez wyraźnej przyczyny dziedziczenia. Wśród innych możliwych przyczyn schorzenia wymienia się też:
- infekcje wirusowe
- zaburzenia autoimmunologiczne
- ekspozycję na wolne rodniki oraz toksyny.
Dane statystyczne
ALS jest rzadką chorobą, z globalną częstością występowania wynoszącą około 2 przypadki na 100,000 osób rocznie. Choroba częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet, a średni wiek zachorowania wynosi około 55 lat. Wskaźnik przeżycia wynosi średnio 3-5 lat od diagnozy, choć niektóre osoby mogą żyć dłużej, a nieliczni pacjenci przeżywają ponad 10 lat.
- infekcje wirusowe
- zaburzenia autoimmunologiczne
- ekspozycję na wolne rodniki oraz toksyny.
Diagnostyka
Diagnostyka ALS jest skomplikowana i wymaga wykluczenia innych chorób o podobnych objawach. Proces diagnostyczny zazwyczaj obejmuje:
Leczenie
Leczenie ALS jest głównie paliatywne i skupia się na łagodzeniu objawów oraz poprawie jakości życia pacjentów. Aktualnie nie ma skutecznego leku, który mógłby wyleczyć chorobę, ale dostępne terapie mogą spowolnić jej progresję.
Rehabilitacja ruchowa powinna zostać wdrożona od razu od momentu postawienia diagnozy. Celem rehabilitacji przy stwardnieniu bocznym zanikowym jest leczenie dokuczliwych objawów, utrzymanie optymalnej sprawności fizycznej, jak najdłuższe podtrzymanie samodzielnego wykonywania czynności codziennych przez chorego, a także łagodzenie negatywnych skutków ograniczonej aktywności ruchowej.
Na naszej stronie używamy cookies, aby zaoferować uzytkownikom lepsze doświadczenie. Zobacz politykę plików cookies, aby uzyskać szczegółowe informacje.