Zespół Aspergera to zaburzenie neurorozwojowe należące do spektrum autyzmu, które charakteryzuje się trudnościami w zakresie komunikacji społecznej, ograniczonymi zainteresowaniami i powtarzalnymi wzorcami zachowań. Osoby z zespołem Aspergera często mają normalną lub powyżej przeciętną inteligencję, ale mogą mieć problemy z rozumieniem subtelnych aspektów interakcji społecznych.
Objawy Zespołu Aspergera mogą być różnorodne i występować z różnym nasileniem. Najczęstsze z nich to:
Zespół Aspergera często staje się widoczny już w dzieciństwie, choć objawy mogą być subtelne i trudne do zidentyfikowania na wczesnym etapie. U dzieci z ZA zauważalne są trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, brak zainteresowania wspólnymi zabawami oraz sztywność w rutynach. Mogą wykazywać intensywne zainteresowanie specyficznymi tematami, często do granic obsesji, oraz powtarzalne ruchy, takie jak machanie rękami czy kołysanie się. Dzieci te mogą również doświadczać trudności w komunikacji niewerbalnej, takich jak brak kontaktu wzrokowego i trudności w rozumieniu mimiki i gestów.
Dzieci z zespołem Aspergera są narażone na ryzyko wystąpienia innych schorzeń takich jak:
Dorośli z Zespołem Aspergera często zmagają się z problemami społecznymi, które mogą wpływać na ich życie zawodowe i osobiste. Mogą mieć trudności w pracy zespołowej, w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji oraz w zrozumieniu społecznych norm i oczekiwań. Objawy ZA u dorosłych mogą obejmować również trudności w elastycznym myśleniu, co przekłada się na problemy z adaptacją do zmian. Wiele dorosłych z ZA posiada jednak silne zdolności analityczne i szczegółową wiedzę w wybranych dziedzinach, co może być ich dużą zaletą zawodową.
Diagnoza Zespołu Aspergera jest skomplikowanym procesem, który zazwyczaj wymaga zaangażowania zespołu specjalistów, w tym psychologów, psychiatrów, neurologów i terapeutów zajęciowych. Kluczowe etapy diagnozy obejmują:
Zespół Aspergera jest często określany jako łagodniejsza forma autyzmu, należąca do spektrum autyzmu. Główna różnica między ZA a autyzmem polega na braku opóźnień w rozwoju mowy i poznawczym u osób z ZA. Osoby z Zespołem Aspergera zazwyczaj mają prawidłowy rozwój językowy, choć mogą mieć trudności z pragmatyką języka, czyli zrozumieniem i stosowaniem kontekstowych zasad komunikacji. Ponadto, osoby z ZA często wykazują średnią lub ponadprzeciętną inteligencję, podczas gdy autyzm może być związany z szerokim zakresem zdolności intelektualnych, od głębokiego upośledzenia do wysokiej inteligencji.
Leczenie Zespołu Aspergera koncentruje się na łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjentów. Najczęściej stosowane metody terapeutyczne to:
Na naszej stronie używamy cookies, aby zaoferować uzytkownikom lepsze doświadczenie. Zobacz politykę plików cookies, aby uzyskać szczegółowe informacje.